ήρθαν πίσω... 1984: Να γυρίζουμε από το σχολείο και να το ακούμε από τα ανοιχτά παράθυρα των σπιτιών...
Οι νοικοκυρές ετοίμαζαν μεσημεριανό για τα παιδιά τους, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα με τα άσματα της εποχής. Η ζεστή φωνή της Αλέκας Κανελλίδου, μαζί με γαργαλιστικές μυρωδιές από κεφτεδάκια και ντολμαδακια έκαναν την επιστροφή μας από το σχολείο ανάμνηση μοναδική...
Έτσι μού 'ρχεται να ανοίξω τα παράθυρα, να βάλω την Κανελλίδου τέρμα και να αρχίσω να ζυμώνω κεφτέδες!
Θα γυρίσει, όμως, πίσω η αθωότητα της εποχής;
Η αθωότητα των ανθρώπων;
Η αθωότητα η δική μου;
Θα ξαναγεννηθούν άνθρωποι που θα μπορούν να γράφουν, να τραγουδούν και να εννοούν τραγούδια όπως αυτό;
Μα δεν είναι έτσι η αγάπη
Κι αν δε μάθεις να κλαις "σ' αγαπώ" να μη λες
Γιατί δεν είναι έτσι η αγάπη
Και χωρίς να πονάς δεν αγαπάς.
Σου λέω δεν είν' έτσι η αγάπη
Ούτε καν στα κοινά τα βιβλία τα φτηνά
Ναι δεν είναι έτσι η αγάπη
Και χωρίς να πονάς δεν αγαπάς
Και τις χαρές της για να τις βρεις
Πρέπει να ξέρεις να υποχωρείς
Γιατί αν σε πνίγει ο εγωισμός
Θά ‘ρθει ο χωρισμός
Σου λέω δεν είν' έτσι η αγάπη
Μη με ταλαιπωρείς ψάξε άλλη να βρεις
Γιατί δεν είν' έτσι η αγάπη
Και χωρίς να πονάς δεν αγαπάς
Στίχοι: Νινή Ζαχά
Μουσική: Νινή Ζαχά
Πρώτη εκτέλεση: Αλέκα Κανελλίδου