Ο Βασίλης Καζούλης ακολούθησε και ακολουθεί μια ποιοτική και αξιοπρεπή διαδρομή στην ελληνική μουσική σκηνή, στην οποία συνέχισε να προσφέρει μικρά "διαμαντάκια":
* Αν ήσουν άγγελος (λύσ΄τα μαλλιά σου κι άφησέ με νά 'ρθω λίγο και να δω, πως περιγράφει τη μορφή σου, τ' άσπρο σου το νυχτικό).
* Κάτι να γυαλίζει (θέλεις πάντα κι ας θυμίζει, ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό).
* Αεροπλάνα (Πήρα το χαρτί ντύθηκα στα μπλε, πέρασα την πύλη, σε τόπο μακρινό με τον άνεμο φίλο κι αδερφό... Άννα δεν ήμουνα εγώ γι’ αεροπλάνα).