σκηνή μαζί με άλλον ένα μουσικό.
Ο άλλος μουσικός, αρκετά μεγαλύτερος σε ηλικία, έμοιαζε σαν να ήταν ο δάσκαλός του, τον ενθάρρυνε με διακριτικό τρόπο διαρκώς. Παρά την ενθάρρυνση του "δασκάλου" και τα χειροκροτήματα των λιγοστών θαμώνων, η φωνή του νεαρού εξακολουθούσε να τρέμει και οι παρτιτούρες να πέφτουν ή να κολλάνε μεταξύ τους και να μη γυρίζουν...
Παρότι η μουσική, και ειδικά η κρητική δεν είναι η ειδικότητά μας, θυμόμαστε ακόμα την στιγμή, που ρωτήσαμε το σερβιτόρο:
- "Πως λένε το νεαρό";
- Μισό να ρωτήσω!
(φεύγει, ρωτάει -τον ίδιο το Χαρούλη!- και γυρίζοντας μας απαντάει:)
- Γιάννη Χαρούλη τον λένε! Μα, γιατί ρωτάτε;
- Γιατί το όνομά του, πιστεύουμε ότι θα το ξανακούσουμε και μάλιστα πολύ σύντομα!
Ένα-δυό χρόνια μετά, σε ζάπινγκ (τότε βλέπαμε ακόμα τηλεόραση) πετυχαίνουμε το Γιάννη Χαρούλη να τραγουδά με τη Μελίνα Κανά στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας".
Να το που το ξανακούσαμε το όνομα... Ε, μα φαινόταν το πράγμα, απ' την αρχή!