Η ανάγκη του ανθρώπου να προβλέψει το αύριο υπήρχε πάντα. Η λαϊκή παράδοση της Κρήτης είναι γεμάτη από αυτοσχέδια μαντέματα, τα οποία διασώζονται από στόμα σε στόμα για δεκαετίες. Σήμερα ο λαογράφος Γιώργος Χουστουλάκης μας μυεί σε τρία αυτοσχέδια μαντέματα που έχουν ως επίκεντρο το γάμο!

Τα 3 κουκιά

Σε κάποια χωριά της Κρήτης, οι κοπελιές το βράδυ της παραμονής του Κλήδονα, έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι τους πάλι τρία κουκιά, ένα ξεφλουδισμένο, ένα αξεφλούδιστο και ένα μισοξεφλουδισμένο. Το πρωί έβαζαν το χέρι τους κάτω από το μαξιλάρι και έπιαναν ένα κουκί. Αν έπιαναν το αξεφλούδιστο, θα παντρευόταν πλούσιο, αν έπιαναν το ξεφλουδισμένο θα παντρευόταν φτωχό και αν ήταν το μισοξεφλουδισμένο ούτε πλούσιο ούτε φτωχό!

Άλλη εκδοχή από το Μεραμπέλλο λέει, πως το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, οι κοπελιές έβαζαν δύο κουκιά κάτω από το μαξιλάρι τους, ένα ολόκληρο και ένα ξεματισμένο ή ξεφλουδισμένο τελείως. Το πρωί, χωρίς να βλέπουν, έπιαναν το ένα κουκί κάτω από το μαξιλάρι. Αν έπιαναν το αξεφλούδιστο επρόκειτο να παντρευτούν πλούσιο άνδρα, αν έπιαναν το ξεφλουδισμένο επρόκειτο να παντρευτούν φτωχό.

Επιπλέον, αν το κουκί είχε βγει έξω από το μαξιλάρι και ήταν κοντά στο σώμα τους, επρόκειτο να παντρευτούν εκείνη τη χρονιά! Αν είχε πέσει κάτω από το κρεβάτι, ο γάμος θα αργούσε πολύ, ενώ αν είχαν πέσει κάτω από το κρεβάτι και τα δύο κουκιά, η κοπελιά θα έμενε γεροντοκόρη!

Το μαμουνάκι γαζωτό

Τα κορίτσια, αλλά και τα αγόρια πάντα έπαιζαν με αυτές τις πασχαλίτσες, που τις θεωρούσαν σύμβολα καλής τύχης. Όταν πια τις χόρταιναν, τις άφηναν να φύγουν ελεύθερες στη φύση. Άφηναν λοιπόν τη πασχαλίτσα τους να περπατήσει πάνω στο μακρύ δάχτυλο και πράγματι όταν η πασχαλίτσα έφτανε στην κορυφή, άνοιγε τα φτερά της και πέταγε!

Από το πέταγμα αυτό θα καταλάβαιναν πολλά!

Πριν ακόμα αρχίσει να περπατάει το έντομο, το παρότρυναν να πετάξει λέγοντάς ένα ποιηματάκι: «Μαμουνάκι γαζωτό, πες μου που θα παντρευτώ: Ή στην πόλη ή στο κάστρο, ή στη βενετιά από κάτω" (Σε μερικές περιοχές έλεγαν ή στη λεμονιά από κάτω, αντί στη βενετιά).

Αν η πασχαλίτσα πέταγε μακριά, θα παντρευόταν και μακριά, αν πέταγε και κάθιζε κάπου κοντά, τότε θα παντρευόταν από το χωριό τους! Επίσης, ανάλογα την κατεύθυνση που θα έπαιρνε η πασχαλίτσα, προς τα εκεί θα ήταν και ο γαμπρός που θα τις έπαιρνε μαζί του.

To αδράχτι

Παλιά που ακόμα έπλεκαν και ύφαιναν και έκλωθαν οι κοπελιές, τις ρωτούσαν οι μεγαλύτερες, που ήταν πιο έμπειρες στη δουλειά και πιο απελευθερωμένες:

- «Πού σου αρέσει να γεμίζεις κορίτσι μου τη κλωστή στο αδράχτι, στο πάνω μέρος, στη μέση ή στο κάτω μέρος?

Ανάλογα τότε η κοπέλα έδινε την απάντησή της, ας πούμε «στο κάτω μέρος».

Τότε της έλεγε η «ειδική μάντισσα», πως τον άνδρα που θα πάρει, θα τον «αγαπά» πιο πολύ «στο κάτω του μέρος», που αυτό σημαίνει πως θα τον αγαπά για τον ερωτισμό του.

Αντίστοιχα αν έλεγε «στο πάνω μέρος», αυτό σημαίνει πως θα τον αγαπά για το κεφάλι του, δηλαδή το μυαλό του το πνεύμα του και τις ιδέες του. Αν έλεγε πως της αρέσει να τυλίγει τη κλωστή στη μέση του αδραχτιού, τότε σημαίνει πως τον άνδρα που θα πάρει, θα τον αγαπά για τη καρδιά του και το καλό χαραχτήρα του.

Κείμενο – Γεώργιος Χουστουλάκης

Φωτογραφία: Στέφανος Ραπάνης - Image Photo Services