ένα τραγούδι γλυκό και τρυφερό. Ένα τραγούδι του οποίου ο ήχος συνδυάζει το σήμερα με το χθες. Ο νοσταλγικός ήχος της λατέρνας μας ταξιδεύει, ενώ ο ρυθμός και οι στίχοι του, κάνουν ένα χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη μας.
Πρόκειται για ένα τραγούδι για ανθρώπους ξέρουν που αγαπούν, είτε είναι, είτε δεν είναι ερωτευμένοι...
Αγάπα με όσο μπορείς να παίρνω δύναμη
να σ' αγαπώ κι εγώ να παίρνω θάρρος...
Μας τραγουδά ο Μαραβέγιας, αλλά χωρίς κλάψα... Με αισιοδοξία και με την πεποίθηση πως αυτό θα συμβεί. Με την θετικότητα που τόσο έχουμε ανάγκη σ' αυτή τη ζωή...
We love you Kostis!
Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο
να δραπετεύω από τις άγουρες τις μέρες
Θέλω την αγάπη σου ορόσημο
να τη φοράω τις μουντές Δευτέρες
Θέλω να με ρίχνεις μες στα κύματα
όταν στεγνώνει η καρδιά μου από σκέψεις
Θέλω να μου λες πάντα πως μ' αγαπάς
και να μπορείς και να μ' αντέξεις
Αγάπα με όσο μπορείς να παίρνω δύναμη
να σ' αγαπώ κι εγώ να παίρνω θάρρος
Κι όταν σαλπάρω στ' ανοιχτά
όταν τα βράχια είναι κοντά
Εσύ φως μου να 'σαι ο φάρος
Θέλω την αγάπη σου σαν θάλασσα
που αγκαλιάζει καλοτάξιδα καράβια
Θέλω την αγάπη σου σαν άνεμο
στου Αιγαίου τα φεγγάρια
Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο
να εκτοξευτώ ψυχή μου ως το άπειρο
Να σκίσω αιθέρες και στρατόσφαιρα
να γίνω ήλιος, άστρο διάπυρο