συνόρων και συγκεκριμένα στο Firenze Rocks το Ιούνιο του 2017, όπου και εμφανίστηκαν πριν τους Aerosmith.
Ήταν ωραίοι οι Placebo. 50.000 άνθρωποι τους παρακολούθησαν για ώρα κάτω από τον καυτό ήλιο, αλλά άξιζε τον κόπο. Ακούμε σήμερα το αγαπημένο μας "Every You Every Me" και μαθαίνουμε κάτι από την ιστορία τους με πηγή τη wikipedia.
Πήγαιναν μαζί σχολείο, αλλά δε... μιλούσαν!
Οι Placebo ιδρύθηκαν από τους Brian Molko (φωνή και κιθάρα) και Stefan Olsdal (μπάσο) όταν αυτοί γνωρίστηκαν τυχαία το 1994. Ένας σταθμός του λονδρέζικου μετρό έμελλε να αποτελέσει την αφετηρία για τη σύσταση των Placebo. Εκεί συναντήθηκαν ο μισός Αμερικανός – μισός Σκωτσέζος Brian Molko (10/12/1972) και ο Σουηδός Stefan Olsdal (31/3/1974), οι οποίοι (ενώ πήγαιναν επί επτά χρόνια στο ίδιο σχολείο, το American International School of Luxembourg) δεν είχαν παρά ανταλλάξει ελάχιστες κουβέντες.
Η τυχαία συνάντησή τους, ωστόσο, το 1994, στον σταθμό του South Kensington, τούς οδήγησε σε ένα κοντινό μπαρ, όπου ο πρώτος προσκάλεσε τον δεύτερο για να τον ακούσει να παίζει κιθάρα και να τραγουδά. Το ίδιο βράδυ αποφάσισαν να φτιάξουν το γκρουπ. Αν και αρχικά είχαν το όνομα Ashtray Heart, το συγκρότημα σύντομα κατέληξε στο όνομα Placebo. Αρχικά ο ντράμερ του σχήματος ήταν ο Robert Schultzberg, αλλά αργότερα ο Steve Hewitt πήρε τη θέση του το 1997.
Η κριτική στην αρχή...
Ο τελευταίος ανακοίνωσε, τον Οκτώβριο του 2007, την αποχώρηση του από το συγκρότημα λόγω προσωπικών και μουσικών διαφορών. Οι μεγάλες επιτυχίες τους στην Βρετανία ήταν τα singles «Pure Morning» και «Nancy Boy» φτάνοντας και τα δύο στο top ten. Οι "Placebo", στα πρώτα τους βήματα, δέχτηκαν πολλές κριτικές οι οποίες σύγκριναν την μουσική τους με εκείνη των New Order, the Cure, Siouxsie and the Banshees, U2 και Talking Heads. Αργότερα, οι Placebo απέκτησαν μεγάλη φήμη στην Ευρώπη ειδικά με το album Sleeping With Ghosts το 2003, που ήταν μία πιο περιπετειώδης απόπειρα με πειραματισμούς επηρεασμένους από τη χορευτική μουσική και λιγότερο «κλασικό» ήχο κιθάρας, αν και κράτησαν το καθιερωμένο τους ύφος για πολλά τραγούδια, όπως για παράδειγμα το «The Bitter End».
Δημοσιότητα λόγω και προσωπικής ζωής...
Λέγεται πως κάποια από τη δημοσιότητα τους οφείλεται στον περίεργο συνδυασμό των σεξουαλικών προτιμήσεων των μελών του (ο Molko είναι αμφιφυλόφιλος, ο Olsdal είναι ομοφυλόφιλος, καθώς και τον ιδιόρρυθμο τρόπο ζωής τους, που συχνά αναφέρεται στα τραγούδια τους (ο τίτλος του τραγουδιού «Special K», για παράδειγμα, είναι μία αναφορά στο ναρκωτικό κεταμίνη). Eπίσης, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος (Brian Molko) ήταν μαζί με την Helena Berg, με την οποία απέκτησε και ένα γιo τον οποίο ονόμασαν Cody. Τώρα πια δεν διατήρουν καμία σχέση, αφού είναι χωρισμένοι. Την κηδεμονία του παιδιού έχει αναλάβει η μητέρα του, ενώ ο πατέρας το βλέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα, και του αφιερώνει άπλετο χρόνο.
Ο ντράμερ με τη θετική ενέργεια
Στις 6 Αυγούστου 2008 μέσω του επίσημου site του συγκροτήματος ανακοινώθηκε ο νέος ντράμερ. Πρόκειται για τον Steve Forrest, πρώην ντράμερ του συγκροτήματος Evaline. Τον Ιούνιο του 2009 οι Placebo θα παρουσιάσουν τον νέο τους δίσκο Battle For The Sun. Η γνωριμία με τον συγκεκριμένο drummer έγινε κατά τη διάρκεια, μίας συναυλίας που λάμβανε χώρα στην Αμερική. Ο Steve Forrest έκανε το opening μαζί με τους Evaline πριν εμφανιστούν οι Placebo. Eκείνη την περίοδο το συγκρότημα ήταν χωρίς ντράμερ. Αφού παρακολούθησαν το συγκρότημα θέλησαν ως καινούριο τους ντράμερ τον Steve Forrest. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος ντράμερ είναι μια αρκετά καλή επιλογή καθώς προσθέτει στο συγκρότημα θετική ενέργεια. To πολυπληθές κοινό των Placebo στην Ελλάδα, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να εκτιμήσει τον Forrest στη συναυλία που έδωσαν οι Placebo 27 Ιουνίου του 2009, στη Μαλακάσα.