Στις πίτες θεωρείται πως έχει παράδοση η βόρεια και ηπειρωτική Ελλάδα. Και δε μπορούμε να πούμε... Όντως κάνουν πίτες εξαιρετικές! Όμως, τα δικά μας τα κρητικά πιταράκια στο τηγάνι είναι εκτός συναγωνισμού! Είτε με χορτα, είτε με μυζήθρα τα τηγανητά πιταράκια είναι μια απόλαυση μοναδική!

Ειδικά αν το φύλλο τους έχει ανοιχτεί από χέρια προκομένα, με τη γνωστή ιεροτελεστία που επιβάλει το ξυλίκι... Και δε μας νοιάζει η γέμιση: Είτε από γλυκιά μυζήθρα, είτε από ξινή, είτε από σπανάκι και φέτα, είτε από χόρτα του βουνού. Είτε τα λένε καλιτσούνια στη Δυτική Κρήτη, είτε τα λένε μυζηθροπιτάκια και χορτοπιτάκια στην Ανατολική, πιταράκια νά 'ναι, κι ότι νά ΄ναι.

Φέτος, η αλήθεια είναι πως χορτοπιτάκια δε χορτάσαμε. Ούτε χόρτα. Οι περιορισμένες βροχοπτώσεις είχαν ως συνέπεια να μην υπάρχουν χόρτα σε αφθονία, τουλάχιστον στην Ανατολική Κρήτη. Ας είναι... Ελπίζουμε αυτό ν' αλλάξει του χρόνου. Και ως τότε θα απολαμβάνουμε τηγανιτά μυζηθροπιτάκια!

Στο σπίτι μας υπάρχουν πάντα (ας είναι καλά οι καταψύκτες) και η κατανάλωσή τους δεν περιορίζεται ως μεζές. Επεκτείνεται και ως κυρίως πιάτο... Πως σε κάποια σπίτια τηγανίζονται πατάτες και αυγά τις ημέρες που δεν ο χρόνος δε φτάνει για να μπει τσικάλι στη φωτιά; Ε, στο δικό μας σπίτι, τότε, μπαίνουν πιταράκια στο τηγάνι!

Πρόκειται, επίσης, για πρωινό εκπληκτικό πρωϊνό, το οποίο μπορούν να πάρουν τα παιδιά μας στο σχολείο και να ξέρουμε τι τρώνε!

www.voltarakia.gr

Φωτογραφία: Στέφανος Ραπάνης - Image Photo Services