Λαμπάδες, σοκολατένια, αυγά, νονές, νονοί και βαφτιστήρια κυριαρχούν τις ημέρες που διανύουμε. Η χαρά των παιδιών και η χαρά των εμπόρων, που φυσικά έχουν ζήσει και καλύτερες εποχές... Όπως τότε που οι άνθρωποι δεν ψώνιζαν μόνο για τα βαφτιστήρια τους και το πασχαλινό τραπέζι, αλλά ψώνιζαν επίσης ρούχα για τους ίδιους και τα παιδιά τους...

Δεν ξέρουμε αν έχετε ζήσει κι εσείς αυτές τις εποχές, όμως κάποτε δεν μπορούσε να πάει κανείς στην εκκλησία με... τζιν! Υπήρχε dress code αυστηρό, το οποίο επέβαλε ντύσιμο σχολινό για ενήλικες και παιδιά. Στην περίπτωση της Ανάστασης, ειδικά τα παιδιά δεν επιβαλλόταν μόνο να φορούν τα σχολινά τους, αλλά και αυτά να είναι αφόρετα! Καινούργια ανοιξιάτικα ρούχα με σκοπό να πρωτοφορεθούν το Πάσχα στην εκκλησία...

Θυμόμαστε πως, ως παιδιά, παρακαλούσαμε να κάνει ζέστη το Πάσχα για να "γκινιάσουμε" το καινούργιο κοντομάνικό μας φόρεμα και τα καινούργια πεδιλάκια. Αν ο καιρός ήταν βροχερός η απογοήτευση ήταν μεγάλη: Τα πεδιλάκια παρέμεναν στη ντουλάπα, μαζί με τα καινούργια μας ρούχα, ενώ τα χειμερινά καλά φορέματα γνώριζαν την τελευταία τους στιγμή δόξας πάνω μας. Τον επόμενο χειμώνα ήταν σίγουρο πως δε θα μας έκαναν πια...

Το μόνο που μετρίαζε την απογοήτευσή μας σε μια τέτοια περίπτωση ήταν η λαμπάδα, η οποία κάθε χρόνο ήταν... καινούργια! Μεγάλη χαρά ήταν αυτή η λαμπάδα... Όσο περνούν τα χρόνια αναρωτιόμαστε πάντως: Είχαμε χαρά για την ίδια τη λαμπάδα ή για το γεγονός πως μας άφηναν να παίζουμε... με τη φωτιά;

www.voltarakia.gr

Φωτογραφία: Στέφανος Ραπάνης - Image Photo Services