Για την ψυχή του Λάζαρου, γυναίκες και παιδιά ζυμώνουν το τελευταίο Σάββατο πριν τη Μεγαλοβδομάδα, ειδικά κουλουράκια, τα οποία λέγονται «Λαζαράκια». Τα «λαζαράκια» έχουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, κατ' αναπαράσταση του Λαζάρου στις εικόνες. Τα χεράκια τους είναι σταυρωμένα, ενώ για μάτια βάζουμε δύο καρφάκια από γαρύφαλλο.

Η συνταγή για το ζυμάρι δεν έχει σημασία... Μπορούμε να πλάσουμε όποια κουλουρένια ζύμη μας αρέσει. Το σημαντικό είναι να τηρηθεί το έθιμο... «Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις» πίστευαν οι παλιοί...

Δεν μαζεύουν τη σοδειά τους...

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται ημέρα του θανάτου και της ζωής. Οι αγρότες τα παλιά χρόνια στην Κρήτη δεν μάζευαν τη σοδιά τους τη συγκεκριμένη ημέρα, καθώς πίστευαν πως "οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους" ή μέσα στο σπιτικό τους...

Τραγουδούν ακόμα τα κάλαντα του Λαζάρου...

Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν ένα πολύ ζωντανό και ευρέως διαδεδομένο έθιμο παλιότερα στο νησί... Σήμερα, ως επί το πλείστον, έχει λησμονηθεί, αν και υπάρχουν περιοχές, όπως είναι τα Μάλια, το Αβδού και τα Αγριανά, όπου το έθιμο αναβιώνει με επιτυχία τα τελευταία χρόνια...

Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν παλιά σχεδόν αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση. Τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών, που ονομάζονταν "Λαζαρίνες". Οι "Λαζαρίνες" μάζευαν λουλούδια, με τα οποία στόλιζαν τα καλαθάκια τους. Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα και εισέπρατταν μικρά φιλοδωρήματα, αυγά, φρούτα, σταφίδες και ξηρούς καρπούς...

Στα Μάλια, πάντως, τα κάλαντα του Λαζάρου, τα τραγουδάνε παιδάκια και στα καλαθάκια τους συγκεντρώνουν αποκλειστικά αυγά, τα οποία βάφουν τη Μεγάλη Πέμπτη, στο πλαίσιο ειδικής εκδήλωσης. 

Στα Αγριανά Χερσονήσου και στο Αβδού τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου σε όλο το χωριό. Η εκκίνηση έχει οριστεί για τις 4 το απόγευμα του Σαββάτου 31 Μαρτίου στο Πνευματικό Κέντρο Αγριανών και για τις 3 το μεσημέρι στην Πλατεία του Αβδού. 

www.voltarakia.gr