Τσι μεγάλες Αποκρές κουζουλένονται κι γρες!

Το λέει η προφορική μας παράδοση, μα είναι αλήθεια κιόλας: Τσι μεγάλες Αποκρές κουζουλένονται κι γρες! Και είναι να μην κουζουλαθούν; Με τόσα καρναβάλια σ' όλη την Κρήτη; Με τόσες ευκαιρίες για διασκέδαση, για γλέντι, για σερπαντίνα για κομφετί, για να πάνε οι πίκρες κάτω;

Όσοι το έχουμε αμελήσει μέχρι σήμερα, δεν αφήνουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μασκαρευόμαστε, τσαλακωνόμαστε, επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να νοιώσουν ελεύθεροι και χαρούμενοι. Το αξίζουμε! Και επιπλέον, μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντήσουμε; που λέει και το τραγούδι...

Όταν οι μασκάρες γύριζαν στα σπίτια...

Παλιότερα στην Κρήτη οι μασκάρες, όπως λεγόντουσαν, δεν πήγαιναν στα καρναβάλια, αλλά στα σπίτια. Μαζεύονταν άτομα σε ομάδες/παρέες και ξεχύνονταν στις γειτονιές, κυρίως τα βράδια. Χτυπούσαν τα κουδούνια και εισέβαλαν σε σπίτια συγγενών και γνωστών. Προκαλούσαν εκεί τους νοικοκύρηδες να τους αναγνωρίσουν χωρίς να τους ξεμασκαρώσουν κάνοντας διάφορα αστεία και χειρονομίες.

Ωραίες τέτοιες αναμνήσεις έχουμε από τις παλιές Απόκριες... Τότε που, πέρα από τα μασκαρέματα και τα αστεία, σημαντικό ρόλο έπαιζαν και τα παιχνίδια (όπως η μακριά γαϊδάρα, το γαϊτανάκι κλπ), τα σατιρικά τραγούδια, τα αστεία θεατρικά δρώμενα (π.χ. παρωδία γάμου, παρωδία κηδείας), τα μουζώματα (με κάρβουνο ή μπογιά παπουτσιών), τα αλευρώματα και τα μπαλνταφάν...

Και όλα αυτά συνοδεία με βραστά, μακαρονάδες με μπόλικο τυρί και μυζηθρόπιτες...

Και του χρόνου!