Πρόκειται για ένα έδεσμα, το οποίο στη γνήσια μορφή του συναντάμε όλο και πιο σπάνια στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι: Πρόκειται για την πηχτή ή τσιλαδιά, ένα φαγητό με φανατικούς οπαδούς που τρώγεται στο λεπτό, μα θέλει διαδικασία για να γίνει.

Στο πλαίσιό της βράζονται το κεφάλι και τα πόδια του γουρουνιού. Από αυτά αφαιρείται κάθε ίχνος κρέατος, το οποίο παίρνει τη θέση του μέσα στο πηχτό ζελέ της τσιλαδιάς. Το ζελέ αυτό δημιουργείται με ειδική προετοιμασία, χρησιμοποιώντας ζωμό από το κρέας, χυμό από νεράντζια, λεμόνια και πορτοκάλια, αλάτι θαλασσινό, πιπέρι και κύμινο.

Άξια νοικοκυρά χρειάζεται για να φτιάξει την τσιλαδια, καθώς τα απαραίτητα νεράντζια -αν δεν τα χειριστεί καλά κανείς- μπορεί να μας δώσουν περισσότερη από την επιθυμητή στιφάδα. Η τσιλαδιά είναι ωραία δροσερή, ώστε να είναι "στητό" το ζελέ της...

Στις μέρες που το κρέας υπάρχει σε αφθονία, όσοι φτιάχνουν ακόμα τσιλαδιά στην Κρήτη, συχνά χρησιμοποιούν και ψαχνά χοιρινού. Κάτι τέτοιο δε συνέβαινε παλιότερα οπότε και τα ψαχνά καπνίζονταν για να μπορούν να "αντέξουν" περισσότερο, ενώ για την πηχτή προόριζαν αποκλειστικά τα πόδια και το κεφάλι του χοίρου: Για να αξιοποιηθούν και να καταναλωθούν άμεσα στο γιορτινό τραπέζι.

www.voltarakia.gr

Φωτογραφία: Γιώργος Χουστουλάκης

Σημείωση: Αν σας αρέσουν τα καλά και χρήσιμα νέα, ελάτε στην παρέα μας. Αν δεν έχετε ήδη κάνει, κάντε like στη σελίδα μας στο facebook ή ακολουθήστε μας στο instagram κι εμείς θα σας ακολουθήσουμε πίσω.