Στον Αβρακόντε Λασιθίου, είκοσι χρόνια πριν... Τέσσερις γυναίκες του χωριού, η Ελπινίκη, η Αριστέα, η Άννα και η Καλλιόπη περνούν το απόγευμά τους, έτσι όπως το περνούσαν οι περισσότερες γυναίκες: Πλέκοντας ή κεντώντας συγκεντρωμένες ανά γειτονιές...

Που να το διανοηθούν οι γυναίκες αυτές πως θα έπιναν τον απογευματινό τους καφέ και θα συζητούσαν απλώς, χωρίς να κάνουν κάτι; Κορίτσια είχαν να παντρέψουν...

Τα ίδια χέρια, τα τραχιά από τις αγροτικές εργασίες, κατάφερναν τις πιο λεπτοδουλεμένες δαντέλες...

Μπορεί να ήταν σηκωμένες από τα χαράματα και να πάλευαν με τις δουλειές του σπιτιού, τα χωράφια, την ανατροφή παιδιών και εγγονιών, όμως το απόγευμα η βεγγέρα τις αποζημίωνε και με το παραπάνω.

Έβγαιναν στη γειτονιά, μάθαιναν τα νέα του χωριού, έλεγαν ιστορίες, χαιρετούσαν τους περαστικούς, είχαν, όμως το νου τους και στα εργόχειρά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της φωτογραφίας, κρατούσαν ανοιχτό και κανένα μπακάλικο, πουλούσαν και κανένα παγωτό fino στο ενδιάμεσο!

Αυτές οι γυναίκες όλα τα μπορούσαν, όμως, έτσι; Πως τα φέρνανε βόλτα, πραγματικά απορούμε... Όμορφες εποχές, αναμνήσεις νοσταλγικές, απ' αυτές που γλυκαίνουν τις καρδιές...

www.voltarakia.gr

Φωτογραφία του Νικόλαου Φουκαράκη.